Za murami u Cystersów

w poniedziałek 14 marca o godz. 17:00 – Wstęp wolny

Historia zakonu, reguły zakonne, zasługi w edukacji i upowszechnianiu wiedzy, muzyka gregoriańska.

Wizyta w czterech zakonach: Krzeszów, Lubiąż, Henryków, Szczyrzyc.

Cystersi – fenomen w rozwoju cywilizacyjnym Europy i Polski.

Dlaczego fenomen? Bo w zamierzchłych czasach początkującego chrześcijaństwa w Europie, realizowali bardzo szeroki program tworzący postęp cywilizacyjny.

Bo przetrwali niemal 1000 lat i istnieją nadal.

Cystersi są katolickim zakonem monastycznym ( w odosobnieniu), reformowanym, posługującym się regułą benedyktyńską. Został założony w 1098 r. przez św. Roberta z Molesme.

Nazwa zakonu pochodzi od słowa cisterna, co oznaczało tereny podmokłe, lub bagienne, na których budowano pierwsze klasztory.

Cystersi noszą biały habit z czarnym szkaplerzem przepasanym płóciennym pasem, przez co nazywani są czasem białymi mnichami. W górnej części doszyty jest kaptur.

Cysters musiał wyrzec się bogactwa, miał być pokutnikiem, który odsuwa się od świata doczesnego, żyje w samotności i ciszy. Mnisi osiedlali się przeważnie na pustkowiach, w lasach lub w bagnistych dolinach, w miejscach bardzo oddalonych od osad, dlatego też musieli być samowystarczalni. Prowadzili własne gospodarstwa, uprawiali ziemię.

Rytm klasztornego życia wyznaczany jest każdego dnia kolejnymi dzwonkami, wzywającymi na posiłki, modlitwy, kontemplacje, a także do pracy.

W zakonie człowiek żyje czyściej, upada rzadziej, powstaje prędzej, chodzi ostrożniej, odpoczywa bezpieczniej, oczyszcza się rychlej, umiera z ufnością, odpłatę bierze obfitszą.

Na więcej ciekawych opowieści o Cystersach w Polsce ZAPRASZAMY 14 marca do DK LSM.