Spotkanie 

we wtorek 1 marca 2016 r. o godz. 18.00

Wstęp wolny

Spotkanie literackie

Ewa Bechyne-Henkiel

Maniewicze dwoma sercami malowane

Książka Maniewicze dwoma sercami malowane jest opowieścią o życiu na Kresach w czasie II wojny światowej i krótkim okresie ją poprzedzającym. Stanowi relację dwóch dziewczynek – sióstr ciotecznych, Ewy i Krystyny, spisaną po upływie lat. Życie na rubieżach oraz dramatyzm wydarzeń okupacyjnych są zatem specyficznym zapisem pamięci dzieci – w chwili wybuchu wojny Ewa liczyła niespełna cztery lata, a Krystyna jedenaście.

Narracja nie zawiera komentarzy, dokonywanych z perspektywy obecnego stanu wiedzy autorek. Są one konsekwentne w przyjętej konwencji – mamy zatem w tekście to, co zanotowała percepcja dziecka – bez nakreślania politycznego podłoża wydarzeń i odwoływania się do ich historycznego kontekstu.

We własnym, oswojonym skrawku świata istniał mały raj obu narratorek oraz pozostałych dzieci z ich rodziny, czyli potomstwa trzech sióstr Binert, osiedlonych na Wołyniu w różnych latach międzywojnia. Ewa, córka Janiny z Binertów Bechyne, spisująca wspomnienia, włączyła w swoją opowieść relację starszej Krystyny, córki Marii z Binertów Świtek, dotyczącą głównie okresu międzywojennego (pamięć młodszej dziewczynki nie sięga tych lat); przeżycia wojenne stanowią zatem wspólną relację, której formę literackiej całości nadała Ewa.

Dla wszystkich okres dzieciństwa jest w jakimś sensie rajem utraconym, ale jego naturalna utrata jako przemijającego etapu życia – oczywiście jeśli był szczęśliwy – w dorosłym życiu może stać się cennym kapitałem. Gdy świat dziecięcych doznań odebrany zostanie brutalnie i ostatecznie (nie da się do niego powrócić), następuje utrata poczucia bezpieczeństwa i zakotwiczenia. Kraj lat dziecinnych Ewy i Krystyny został im odebrany w wyjątkowo okrutnym epizodzie historii. Oczywiście dzieci nie zdawały sobie sprawy z rozmiaru i masowości dokonującej się zbrodni. Dzisiaj wyposażone w wiedzę historyczną, zgodnie z przyjętą konwencją narracji, nie zgłębiają politycznego kontekstu wydarzeń, zachowując pozycję obserwatorów.

Dlatego pisząc wprowadzenie do tej kroniki dziecięcego dramatu, uważam za konieczne krótkie nakreślenie jego tła politycznego…

Ewa Bajkowska Wstęp  s. 7-8

Ewa Bechyne-Henkiel Maniewicze dwoma sercami malowane

Ewa Bechyne-Henkiel

Kresowianka, urodzona w Łucku. Córka Sybiraka, żołnierza Korpusu gen. Władysława Andersa. Ukończyła Prywatne Technikum Handlowe Sióstr Zmartwychwstanek w Częstochowie. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (studia magisterskie) i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej (studia podyplomowe).

W życiu zawodowym zajmowała się głównie psychologią rehabilitacyjną osób niepełnosprawnych. W życiu prywatnym przez 38 lat była żoną zmarłego w 1999 r. wybitnego geomorfologa prof. dr hab. Andrzeja Henkiela. Jest matką Moniki. Aktualnie jest słuchaczką Lubelskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku oraz członkiem Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich. Lubi przyrodę i zwierzęta, szczególnie psy. W roku 2010 wydała wybór wierszy „pod białą różą”. W roku 2012 wydała tomik „pod różą herbacianą”. W 2013 r. wydała tomik „pod różą stulistną”, trzeci z rosariów pogodnych autorki. Tomik „BezKresne niezapominajki” obejmuje wiersze kresowe autorki.

Kolejny tomik ukazał się również pod znakiem róży, tym razem pod postacią koloru, ugruntowanego w świecie jako synonim miłości: „pod różą czerwoną” (2014 r.).