17 lutego – KONCERT – pieśni, arie i duety operowe i operetkowe polskich kompozytorów – A TO POLSKA WŁAŚNIE

Koncert
w piątek

 2017 r. o godz. 18.00
Bilet – 10 zł

Aleksandra Bubicz-Mojsa – sopran
Mengmeng Wang-Kapica – sopran

Robert Mojsa – tenor
Sylwia Michalik-Bednarczyk – fortepian

ulotka.pdf

W programie m.in.:
Feliks  Nowowiejski – Dumka o Polsce / Stanisław Moniuszko – Szumią jodły na gór szczycie – aria Jontka z opery „Halka” / Stanisław Moniuszko – Do grobu trwać w bezżennym stanie – aria Hanny z opery „Straszny dwór” /  Stanisław Moniuszko – Gdzie postawić to naczynie – duet Hanny i Damazego z opery „Straszny dwór” / Stanisław Moniuszko – Per que’ belli labri – aria Ewy z opery „Hrabina” / Jan  Gall – Barkarola op. 13 nr 3 / Ludomir  Różycki – To dawny mój znajomy – z operetki „Casanova” /  Antoni  Szałowski – pieśń z cyklu „Trzy pieśni ludowe” / Karol Szymanowski – Wokaliza 

***

Aleksandra Bubicz-Mojsa – sopran koloraturowy

Dysponuje głosem koloraturowym. Ukończyła studia na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie śpiewu ad. Bożeny Porzyńskiej. Po studiach kontynuowała naukę u cenionych artystów, jak Ingrid Kremling, Zdzisława Donat, Ileana Cotrubas, Julia Hamari, Roland Hermann, Kałudi Kałudow, Andreas Orlowitz. Brała udział w licznych kursach wokalnych, m.in. London Master Classes, Schleswig – Holstein Musik Festival, Rheingau Musik Festival. W latach 1993-2013 solistka Warszawskiej Opery Kameralnej. Z tym zespołem wielokrotnie występowała w przedstawieniach operowych, kreując główne role, m.in. w operach W. A. Mozarta; „Czarodziejski flet”, partia Królowej Nocy, „Dyrektor teatru”, partia Madame Herz, „Uprowadzenie z Seraju”, partia Blondy. W latach 1998-2012 uczestniczyła w licznych zagranicznych tournee WOK (Niemcy, Francja, Szwajcaria, Hiszpania, Holandia, Liban, Japonia). W latach 2004–2007 współpracowała z Operą Narodową w Rydze na Łotwie, gdzie wykonywała partię Królowej Nocy. W latach 2006-2010 wielokrotnie występowała także w tej roli na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie biorąc udział w spektaklu „W krainie Czarodziejskiego fletu”. W swym dorobku posiada bogaty repertuar oratoryjno-kantatowy, m.in. „Exsultate Jubilate” W. A. Mozarta, „Stabat Mater” G. B. Pergolesiego, „Te Deum” M. A. Charpentiera, „Gloria” A. Vivaldiego i in. Występowała z wieloma orkiestrami i zespołami oraz chórami Warszawy, Lublina, Wrocławia, Krakowa, Torunia, Wałbrzycha, Płocka, Łodzi, Bytomia i innych miast Polski. Współpracowała z takimi dyrygentami jak: Mieczysław Nowakowski, Tadeusz Wicherek, Ruben Silva, Tadeusz Karolak, Łukasz Borowicz, Przemysław Stanisławski, Dariusz Mikulski, Andrzej Knap, Kai Bumann, Tomasz Bugaj i inni. W październiku 2015 roku wystąpiła na koncercie arii i pieśni w The Schubert Society of Britain w Londynie, we wrześniu i październiku 2016 w Lublinie (V Międzynarodowy Festiwal Andrzeja Nikodemowicza) a w listopadzie 2016 we Lwowie (Muzeum Salomei Kruszelnickiej).
Posiada wiele nagrań płytowych oraz nagrania telewizyjne. Poza działalnością artystyczną, śpiewaczka zajmuje się również pracą naukowo-dydaktyczną. W roku 2009 otrzymała stopień doktora habilitowanego sztuki w dyscyplinie artystycznej wokalistyka. W latach 1997–2011 była pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie, pełniąc także funkcję kierownika Zakładu Kształcenia Wokalnego. Od października 2011 prowadzi klasę śpiewu solowego na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, gdzie obecnie pracuje na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

Mengmeng Wang-Kapica – sopran koloraturowy

Urodzona w chińskiej miejscowości DeZhou. Pochodzi z  rodziny muzycznej, która bardzo pielęgnowała jej pasję do muzyki. W wieku 5 lat rozpoczęła naukę gry na fortepianie, a już w szkole podstawowej brała udział w pierwszym konkursie wokalnym kategorii dziecięcej.
W latach 2001-2004 uczyła się śpiewu w Chińskim Konserwatorium Muzycznym Wang Bingrui pod opieką prof. Ma Honghai. W 2004 roku zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie młodych śpiewaków w mieście Dezhou, prowincja Shandong. Od 2004 roku kontynuowała naukę w Konserwatorium Muzycznym w Sichuan pod opieką profesora Ren Jiaode Zhang Linna. W 2006 roku wzięła czynny udział w wokalnych kursach mistrzowskich organizowanych przez Konserwatorium Muzyczne w prowincji Sichuan ucząc się u tenora Warrena Mok, dwa lata później w 2006 roku zdobyła pierwsza nagrodę na konkursie młodych wykonawców „Style Qilu” w prowincji Shandong. Rok później w 2007 roku zdobyła drugią nagrody w XXXVIII sesji Międzynarodowego Konkursu Włoskiego „Bellini” w prowincji Shenzhen. W 2009 roku dokształcała się podczas wokalnych kursów mistrzowskich pod opieką tenora Xuchang, które odbyły się w Konserwatorium Muzycznym w Sichuan oraz kursów mistrzowskich pod opieką Beier Gang Qi w Pekinie. W 2009 roku zdobyła pierwszą nagrodę na wokalnym Konkursie Muzyki Światowej Chin w Hong Kongu oraz wyróżnienie w tym samym konkursie z fortepianu. Tuż przed wyjazdem do Polski uzyskała posadę nauczyciela akademickiego w zakresie muzyki operowej w Konserwatorium Muzycznym w miejscowości Chengdu w prowincji Sichuan. W trakcie pracy wielokrotnie brała czynny udział w koncertach i operach takich jak „La Traviata”, „Ernani”, „Wesele Figara „, „ Czarodziejski flet ” – forma koncertowa, ” Purytanie „, „ Lunatyczka „, „i Capuleti e i Montecchi”. W tym samym roku 2009 zdobyła także pierwszą nagrodę w kategorii pieśni Poulenca w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym SEMCON, a także nagrodę „Międzynarodowego Wysłannika Opery Młodzieży” .
W 2010 roku w ramach Tour de Xuchang uczestniczyła we fragmencie operowego koncertu Xiaoshan Teatru Wielkiego Hangzhou.
Od roku 2011 przebywa w Polsce, gdzie skończyła studia magisterskie na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Łodzi, w klasie śpiewu dr hab. Aleksandry Bubicz-Mojsy, prof. AM. Obecnie kontynuuje naukę śpiewu w ramach studiów podyplomowych na Wydziale Wokalno – Aktorskim tej samej uczelni, również pod opieką dr hab.  Aleksandry Bubicz-Mojsy, prof. AM.

Robert Mojsa – tenor

Jest absolwentem Wydziału Wokalnego Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Kazimierza Pustelaka (dyplom z wyróżnieniem w 2004 roku), jak również magistrem chemii (dyplom z wyróżnieniem, Filia Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, 1995 r.). Dokształcał się na mistrzowskich kursach wokalnych Ryszarda Karczykowskiego, Petera Tschaplika, Kałudi Kałudowa, Jerzego Artysza i Romana Werlińskiego. Zadebiutował na scenie partią Haliate w wystawionej w Akademii Muzycznej w Warszawie operze Haendla „Sosarme” (2000 r.). W 2001 r. odbył tournée koncertowe z Filharmonią Świętokrzyską po krajach Beneluksu śpiewając „Requiem” Mozarta. W roku 2002 dał solowy recital pieśni na Festiwalu „Le Sonorità Riservate” w Sassari (Włochy). W 2003 tenor współpracował z Operą Piastowską, wykonując partię Abdalla w operze „Nabucco” na tournée krajowym (Zielona Góra, Opole, Wrocław) pod batutą Marka Tracza. Artysta zaśpiewał również premierę „Requiem f-moll” Michała Szulika w niemieckim Überlingen. Rok 2006 to współpraca z łódzkim Teatrem Muzycznym oraz tournée koncertowe po Niemczech z operą „Czarodziejski flet” Mozarta. W tym samym roku wykonał partie tenorowe w „Mszy Koronacyjnej” oraz „Spaur-Messe” (Katedra Lubelska). W lipcu 2007 śpiewak wykonał w Olsztynie „Wielką Mszę h-moll” J. S. Bacha pod batutą Janusza Wilińskiego. Listopad 2009 przyniósł koncert muzyki religijnej w Katedrze Zamojskiej w ramach „Triduum Caecilianum”. W marcu 2010 zaśpiewał w Lublinie kantatę J. S. Bacha „Bleib bei uns” w ramach Festiwalu „Wielkopostne śpiewanie”. W latach 2006-2015 brał udział w koncertach patriotycznych organizowanych w Muzeum Niepodległości w Warszawie, a w 2008 r. w Auli KUL-u w Lublinie. W latach 2004–2008 artysta był solistą Warszawskiej Opery Kameralnej. Z Operą tą miał szereg występów w kraju (m.in. Festiwal Mozartowski) i za granicą (tournée po Japonii, Niemczech, Francji, występy w Libanie i inne). Podczas pracy w tej instytucji przygotował wiele partii z oper Mozarta, Rossiniego i Donizettiego. Ostatnio koncertował m.in. w Akademii Muzycznej w Łodzi (koncert pieśni, arii i duetów pt. „Sole e amore”, maj 2014), w The Schubert Society of Britain w Londynie (październik 2015, koncert arii i pieśni), w Lublinie (wrzesień 2016, V Międzynarodowy Festiwal Andrzeja Nikodemowicza) i we Lwowie (listopad 2016, Muzeum Salomei Kruszelnickiej).
Artysta posiada stopień doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej wokalistyka oraz doktora nauk chemicznych. Od 2015 r. naucza śpiewu solowego i emisji głosu w Instytucie Muzyki Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie.

Sylwia Michalik-Bednarczyk – pianistka, kameralistka

Ukończyła PSM I st. im. Ignacego Jana Paderewskiego w Głubczycach w klasie fortepianu prof. C. Hellerowej oraz PSM II st. im. Fryderyka Chopina w Opolu również w klasie fortepianu prof. C. Hellerowej. W 2010 r. ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi w klasie fortepianu prof. Anny Wesołowskiej-Firlej oraz kameralistyki fortepianowej prof. Bogusława Pikały. W 2005 r. otrzymała stypendium w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Brukseli w klasie fortepianu prof. Jeana Vanden-Eyndena. Uczestniczyła w wielu kursach mistrzowskich z takimi profesorami jak: Andrzej Jasiński, Alicja Paleta-Bugaj, Fabio Bidini, Grzegorz Kurzyński, Eugen Indjic, Yossi Reshef, Peter Efler. Jest laureatką wielu konkursów pianistycznych, m.in. I nagroda oraz nagroda za interpretację utworu A. Ginastery na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Józefa Haydna w Wiedniu – 2012 r., I nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Kromeriz (Rep. Czeska) – 2007 r., III nagroda na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Rzymie – 2003 r., II nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Kameralistyki Fortepianowej W Częstochowie – 2003 r. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta Opola. W 2011 r. ukończyła staż artystyczny na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie fortepianu prof. Alicji Palety-Bugaj, a w 2015 r. Podyplomowe Studium Pieśni na tej samej uczelni. Obecnie zatrudniona jest w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi na stanowisku asystenta w Katedrze Kameralistyki Fortepianowej oraz akompaniuje studentom na Wydziale Instrumentalnym w klasie skrzypiec i na Wydziale Wokalno-Aktorskim w klasie śpiewu solowego.

***

W czasie koncertu zaprezentowany będzie pamiętnik Władysława Kopycińskiego pt. Czyny i marzenia – zapiski legionisty 1911-1920, oprac. Teresa Kołakowska, Polska Fundacja Kościuszkowska, Warszawa [2016]

Prezentacji dokonają: Teresa Kołakowska i Leszek Marek Krześniak
Władysław Kopyciński żył tylko 27 lat, z których niemal 7 spędził na wojnie. Urodził się w ostatnim dziesięcioleciu XIX wieku. Mimo delikatnego zdrowia młody człowiek czynem udowadnia swe przywiązanie do zniewolonej Polski. Daje się poznać jako świetny organizator, zakładając i prowadząc w rodzinnym Żmigrodzie i w okolicy skauting, drużyny Bartoszowe, pracując w Towarzystwie Szkoły Ludowej, w Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”… Był także członkiem Eleusis i do końca życia pozostał wierny zasadom tej organizacji.
Gdy wybuchła wojna, wyruszył na nią, gdyż uznał, że obowiązkiem Polaka jest walka o niepodległość Polski. Wielokrotnie doznawał rozczarowań, okrucieństwo wojny było sprzeczne z jego refleksyjną naturą, także wielka polityka dostarczała gorzkich lekcji młodemu patriocie, ale walczył, czasem wbrew sobie, aż do demobilizacji w 1919 roku. Nie było mu dane długo cieszyć się pokojem. Przygotowania do eksternistycznej matury, którą musiał zdać, by podjąć pracę jako nauczyciel, znów zostały przerwane. Po kilku miesiącach od demobilizacji ponownie został powołany do wojska, gdyż wybuchła wojna z bolszewikami. I na tej wojnie los jego się dopełnił. Zginął najprawdopodobniej w bitwie pod Chorzelami i spoczął w zbiorowej mogile jako bezimienny żołnierz.
Miał dwie miłości, którym był do końca wierny: Polskę i Marylę Nowosielską, towarzyszkę swej działalności patriotycznej, kilka lat od niego młodszą dziewczynę z jego rodzinnego Żmigrodu, która opłakawszy narzeczonego założyła rodzinę i otoczona nią dożyła 85 lat. Jej losy zostały opisane w książce mojego autorstwa „Marzenia i czyny”.

Władysław Kopyciński wśród kolegów z Legionów.

Pamiętniki Władysław Kopyciński zaczął pisać w 1911 roku, jako osiemnastoletni młodzieniec, i pisał do końca. Ostatni ich tom zaginął wraz z nim. Pamiętniki ocalały dzięki temu, że zapisane zeszyty przekazywał Marii Nowosielskiej, która je przechowywała.
Były one trudne do odczytania, często zaplamione, pisane na kolanie, noszone w kieszeni munduru, pisane maczkiem i prawdopodobnie ich treść dziś byłaby już niezrozumiała, gdyby nie następne pokolenie. Mąż córki Maryli Nowosielskiej, Wiesław Bubicz, wykonał heroiczną pracę: przepisał pamiętniki i tym sposobem uchronił tę piękną historię od zapomnienia. Chcąc uzupełnić wiedzę o ostatnich miesiącach życia autora pamiętników, dołączył do nich listy pisane przez Władysława do Marii w tym okresie.
(ze wstępu Teresy Kołakowskiej)

***