1 października – Spotkanie autorskie – Paweł Kuszczyński „PORA SŁOWA”

Spotkanie
we wtorek 1 października 2019 r. o godz. 18.00
w sali widowiskowej Domu Kultury LSM

Wstęp wolny

Spotkanie autorskie i promocja książki

Paweł Kuszczyński
PORA SŁOWA

Od Wydawcy
Wydawnictwo „Bonami” w Poznaniu zabiegało od dawna o możliwość wydania książki poetyckiej Pawła Kuszczyńskiego. Starania te zakończyły się powodzeniem gdy zaproponowano Poecie zilustrowanie jej przez wybitnego poznańskiego artystę, profesora Józefa Petruka. Wzajemna atencja obu Twórców i Ich talent, stały się kluczem do sukcesu edytorskiego tego przedsięwzięcia. Każdy z nich rozumie ideę i myśl wyrażoną w dziele drugiego. Potwierdzeniem tego jest pełna więź między wierszem i towarzyszącym mu rysunkiem. Obaj Twórcy spotykają się także na neutralnej płaszczyźnie – miłości do muzyki. A wielkie znawstwo w tej materii łączy ich szczególnie, nobilituje i wywołuje podziw.
Od dziesięcioleci tworzą w Poznaniu i z wielkopolskiego dziedzictwa czerpią bogactwo historycznych doświadczeń wielu pokoleń. A swój ogląd świata przekazują współczesnym.
Poezję Pawła Kuszczyńskiego, obok wysokiej rangi kunsztu literackiego, cechuje niezwykła delikatność i głębia przeżyć intelektualnych, wyrażana słowami wszystkim zrozumiałymi, o wielkim ładunku emocjonalnej wrażliwości.
Ten charyzmatyczny Pisarz wysoko ceni wartość słowa, którym obdarowuje czytelnika. W otaczającym świecie wypatruje dobra i piękna i z nami się dzieli, a otwieranie, z tak wielkim spokojem i powagą, najgłębszych pokładów ludzkich odczuć i doznań, czyni tę książkę niezwykłą. Czytając ją, uciekamy od zgiełku świata i zanurzamy się w świat ciszy i spokojnej kontemplacji. Są to wiersze najnowsze, doskonale wybrane, co stanowi o niezwykłej atmosferze całości. Poezja po to jest, by wzruszać, a także odkrywać nienazwane… często nawet niewyobrażalne…

Mieczysław Kuczyński

Pora słowa

W szczelinie między wrzaskiem
a milczeniem,
coraz mniej miejsca
na słowo.
Oczy wysługujące się szarości
onieśmiela złocistobrązowy
tren dębowych liści.
Przyciskam ucho do pnia sosny
dla muzyki dzięcioła.
Brzozy w oknach sięgają
oddechów,
wolnych od pustosłowia.
Ból wiedzie mnie
do poezji.
Przeżyliśmy własny dzień,
a już obca noc się zrywa
groźbą rzucaną
do stóp poranka,
krwawiącego zielenią.
Tak trudno o sens.
Długa cisza przynosi
porę słowa.

Paweł Kuszczyński jest autorem 13 książek poetyckich, z których przedostatnio wydana w 2012 r. nosi tytuł „Pora zdumienia”, a wcześniejsza -„Spotkanie pragnień” otrzymała w 2009 r. Nagrodę Literacką XXXII Międzynarodowego Listopada Poetyckiego. W 2015 r. wydał zbiór recenzji „Wartości zauważone”.
Paweł Kuszczyński publikował wiersze m.in. w „Twórczości”, „Metaforze”, „Gościu Niedzielnym”, „Tygodniku Powszechnym”, „Akancie”, „Gazecie Kulturalnej”, „Protokole Kulturalnym”. Za osiągnięcia w poezji i krytyce Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2011 r. przyznał mu Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego uhonorowało go w 2006 r. Medalem „Labor Omnia Yincit”. W 2013 r. otrzymał Nagrodę im. Augusta Cieszkowskiego. W czasie inauguracji 37. edycji Międzynarodowego Listopada Poetyckiego (5 listopada 2014 r.) otrzymał tytuł Lidera Pracy Organicznej oraz statuetkę Hipolita Cegielskiego.
Za swe dokonania krytycznoliterackie został w kwietniu 2016 r. uhonorowany nagrodą „Gustawa Świętokrzyskiego”.
Od 27 stycznia 2011 do 6 grudnia 2014 r. pełnił funkcję prezesa poznańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. W dniu 14 maja 2016 r. został ponownie wybrany prezesem oddziału Związku Literatów Polskich w Poznaniu.

Pytanie o istnienie

Tylko w cieniu Twego światła,
uwolnionego od ciemności,
wchodzę w istnienie, mój Panie,
nie pojmując wiele.
Zauważam niebieskość chabrów
w złocie kłosów,
wypełnionych nadzieją.
Nie odnajduję się w beznamiętnej
rzeczywistości,
której niepodobna
zamienić na coś
innego.
Biegnę za ciągle uciekającym
widnokręgiem.
Może należy wejść do lasu
i zamknąć na pniach drzew
pragnienie,
nie gubiąc cienia naznaczonego
Światłem.
Jasność znajdujemy w dali
u krańca horyzontu.
Nadal nie wiem, czy to źle:
upodobać sobie pełne życie.
27 lipca 2016