17 czerwca – XXVII KONCERT KAMERALNY – Szostakowicz – muzyczny fenomen

Koncert
w poniedziałek 17 czerwca 2019 r. o godz. 18.00

Bilet w cenie 10 zł

XXVII KONCERT KAMERALNY

pod dyrekcją Teresy Księskiej-Falger

Szostakowicz – muzyczny fenomen

Justyna Zańko – skrzypce
Artur Figiel – klarnet
Teresa Księska-Falger – fortepian i słowo o muzyce

Program
Wolfgang Amadeus Mozart – Adagio E-dur KV 261 na skrzypce i fortepian
Francesco Maria Veracini – Sonata koncertowa e-moll na skrzypce i fortepian: Ritornello (Largo e staccato), Allegro con fuoco
Ignacy Jan Paderewski – Melodia na skrzypce i fortepian (transkrypcja)
Ernest Bloch – Nigun na skrzypce i fortepian
Claude Debussy – Dwie miniatury na klarnet i fortepian: Beau soir, Petite Piéce
Camille Sain-Saens – Sonata Es-dur op. 167 na klarnet i fortepian: Allegretto, Allegro animato, Lento, Molto allegro
Dmitrij Szostakowicz – Elegia na skrzypce i fortepian
Dmitrij Szostakowicz – 5 utworów na skrzypce, klarnet i fortepian: Preludium, Gawot, Elegia, Polka, Walc

Dmitrij Szostakowicz urodził się 25 września 1906 roku w Petersburgu. Wybitnie uzdolniony, obdarzony fenomenalnym słuchem i nadzwyczajną pamięcią muzyczną, bardzo wcześnie zaczął pisać prace kompozytorskie (mówi się, że miał wówczas około 10 lat). W wielku 13 lat rozpoczął naukę w konserwatorium petersburskim, studiując jednocześnie grę fortepianową i kompozycję.
Po 10 latach ukończył klasę fortepianu, dwa lata później kompozycję – pracą dyplomową była I Symfonia ; wykonana po raz pierwszy 12 maja 1926 roku stała się sensacją w Związku Radzieckim, a wkrótce weszła do repertuaru najwybitniejszych dyrygentów i zespołów orkiestrowych Europy i Ameryki.
Dmitrija Szostakowicza interesowała muzyka nowa, szybko zerwał z klasycznie rozumianą tonalnością, zaczął stosować polimetrię, polirytmię, punktualizm, nieoczywiste zestawy instrumentalne, faktury brzmieniowe zapowiadające sonorystykę lat 1960-tych. Równocześnie komponował prostą muzykę użytkową – ilustracje teatralne, cyrkowe, filmowe.
Radykalizm języka Szostakowicza wkrótce jednak znalazł się w opozycji do oficjalnej, socrealistycznej polityki kulturalnej ZSRR; zaczęły się represje, totalna krytyka…
Po śmierci Stalina Szostakowicz częściowo odzyskał artystyczną niezależność, ale doświadczenia, które wcześniej stały się jego udziałem, dotknęły zarówno jego sferę prywatności, jak i warsztat kompozytorski.
Dziś świat z niesłabnącym zachwytem poznaje wielkie dzieła rosyjskiego artysty, orkiestry wykonują jego symfonie, koncerty instrumentalne. Kameraliści grają tria, kwartety, kwintet fortepianowy oraz dwa oktety.
Krytykowana przed laty opera Lady Macbeth często gości w programch czołowyh teatrów operowych Rosji, Europy i USA.

• Teresa Księska-Falger z Przyjaciółmi

Serdecznie zapraszamy Państwa
na ostatni przed wakacjami koncert muzyki kameralnej