Koncert
w poniedziałek 18 grudnia 2017 r. o godz. 18.00

Wstęp wolny

XII KONCERT KAMERALNY
pod dyrekcją Teresy Księskiej-Falger

W świątecznym nastroju

Wystąpią

Iwona Sawulska – sopran
Justyna Zańko– skrzypce
Anna Buczek – skrzypce (gościnnie, ucz. kl. VI Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II st. im. Karola Lipińskiego w Lublinie)
Sebastian Kozub – wiolonczela
Artur Figiel – klarnet
Teresa Księska-Falger – fortepian, słowo o muzyce

ulotka.pdf

W programie usłyszymy:
Georg Friedrich Haendel – Passacaglia g-moll na skrzypce i wiolonczelę
(na motywach Suity klawesynowej g-moll)
Francesco Maria Veracini – Sonata koncertowa e-moll, Ritornello, Allegro con fuoco
Maurice Ravel – Sonata na skrzypce i wiolonczelę, Allegro, Tres vif, Lent, Vif
Fryderyk Chopin – Pieśni (wybór), Życzenie, Śliczny chłopiec, Piosnka litewska, Zakochana
Witold Friemann – Cudne oczy
Karol Szymanowski – Czasem, gdy długo na pół sennie marzę
Robert Schumann – Drei Romanzen na klarnet i fortepian op. 94, a-moll,
A – dur, a-moll
Mieczysław Karłowicz – Pieśni (wybór), Zasmuconej, Mów do mnie jeszcze, Pamiętam ciche, jasne złote dnie
Feliks Nowowiejski – Kazała mi mama
Stanisław Moniuszko – Dalibógże, Dobra noc
i… świąteczne niespodzianki

Szanowni, Drodzy Państwo.

Świąteczna atmosfera (a o takiej z pewnością możemy już mówić) sprzyja refleksjom i poszukiwaniom piękna. Tak to jest, że nagle gasną swary, kłótnie, świat ogarnia tęsknota za ciszą , spokojem, czymś zgoła niematerialnym….bo przecież „nie samym chlebem żyje człowiek” !
Dziś i my pragniemy dołączyć do tych szczególnych Państwa doświadczeń, proponując muzykę pełną światła, harmonii, nastrojów, kolorystyki dźwiękowej. Utwory instrumentalne Haendla, Veraciniego, Schumanna mówią o duchowości epoki baroku i romantyzmu. Są przykładem twórczego myślenia w skali makro, perspektywy przekraczającej ludzkie tu i teraz, wskazują na transcendencję, inny byt, inny świat….
Pieśni Chopina, Friemanna, Szymanowskiego, Karłowicza, Nowowiejskiego, Moniuszki z kolei pokazują Polskę naszych praojców. Domostwa, gdzie śpiewano, uczono wspólnej modlitwy, pamięci o tym co ważne i co zawsze stanowić będzie o więzi ludzi i narodów. To dzięki muzyce tych wspaniałych artystów zachowaliśmy narodową tożsamość. To oni nieśli pamięć o Polsce w daleki świat, mówiąc dobitnie, iż „Jeszcze Polska nie zginęła póki my żyjemy…”
Nim siądziemy do stołu nakrytego białym obrusem, pozwólmy sobie na chwilę zadumy i … uśmiech, będący wyrazem wzajemnej życzliwości.

Serdecznie zapraszamy
Teresa Księska-Falger z Przyjaciółmi