Spotkanie autorskie, wystawa i promocja książki
w poniedziałek 5 lutego 2018 r. o godz. 18.00

Wstęp wolny

Wydawnictwo Norbertinum

Wieczór poezji

Spotkanie autorskie i promocja tomiku wierszy

Zygmunt Marek Miszczak

Czego słowik nie zaśpiewa

Wieczorowi towarzyszyć będzie wystawa prac autorki ilustracji tomiku

Agnieszki Wójtowicz

Oprawa muzyczna

Agnieszka Zarzycka – śpiew

Marek Kowal – keyboard

ulotka.pdf

Dzieciom o Bogu
(Wiersze religijne Zygmunta Marka Miszczaka)
W otaczającym nas pięknym świecie przyrody, z przepływającymi na naszych oczach barwami pór roku, w świecie zieleni, ptaków, kwiatów, nadzorowanym przez Stwórcę, nie ma miejsca na brutalne zło, przemoc i agresję. Ujęte w rymy obrazy poetyckie kreowane przez Zygmunta Marka Miszczaka w jego kolejnej książeczce poetyckiej, skierowanej do dzieci, Czego słowik nie zaśpiewa, przybliżają oczom wyobraźni dziecka świat dobry i piękny, choć jeszcze często stanowiący dla niego wielką i odległą tajemnicę. Świat jakby wyjęty z dawnych, babcinych opowieści, pełen mądrych wzorców wpajających w dzieci wrażliwość i otwartość na Boga oraz drugiego człowieka, budzących w nich szacunek do otaczającej rzeczywistości i ludzi ją tworzących. Zbiorek wierszyków Czego słowik nie zaśpiewa zawiera 24 czterostrofowe utwory zakończone pointą, za pomocą której autor sprytnie stara się przemycać ważne nauki i wskazówki, mające na celu uświadomienie małemu czytelnikowi słuszności pewnych, może jeszcze czasami trudnych dla niego, prawd i właściwych rozwiązań, które, w założeniu autora, mogą i powinny pomóc wzbudzić w nim umiłowanie dla pewnych chlubnych wartości i ideałów: ukochanie szacunku dla prawdy, prawości charakteru, i przede wszystkim ułatwić mu dokonanie wyboru między dobrem a złem. Wzniecić w nim uczucia patriotyczne i religijne.
Dzięki wprowadzeniu i przybliżeniu, w sposób dziecięco‑zwierszowany, licznych wątków z Pisma Świętego i ważnych pierwiastków hagiograficznych, oraz wkomponowaniu między wiersze nawiązań do świąt z kalendarza liturgicznego, autor stara się wzbudzić w dziecku miłość do Stwórcy wszystkich otaczających je pięknych dzieł natury. Nie ma tu pokemonów, Spidermanów ani Supermanów. Autor poetycko opowiada o świecie, jaki dziecko powinno dokładnie poznać – świecie mogącym być odtrutką na proponowane mu, niewątpliwie nęcące, telewizyjne projekcje, Internet i gry elektroniczne. Kieruje uwagę dziecka na rzeczy i zjawiska diametralnie różne od tych nachalnie proponowanych przez media. Pisząc, na przykład, o różnych, wykonywanych przez człowieka zawodach, chce on jakby wpoić w młodych czytelników tak ważne poszanowanie dla człowieka i pracy ludzkiej, a opowiadając o Świętach Bożego Narodzenia, nie gloryfikuje on przytłaczających ostatnimi czasy ich ważność i doniosłość wątków świeckich, takich jak chociażby dekoracje świąteczne, gwiazdka, choinka (choć nie wiem, czy mówiąc wprost: „nie czas na prezenty”, nie ryzykuje utraty zaufania maluchów!). Nie skupia się na świeckim blichtrze owych dni, ale na tym, co najważniejsze, choć ostatnio tak często pomijane, jakby pragnąc ocalić w dzieciach zdolność właściwej percepcji doniosłości Świąt i ich prawdziwych wartości.
Wierszyki zaprezentowane w książeczce Czego słowik nie zaśpiewa wnoszą pokój i radość w psychikę dziecka. Wywołując fascynację otaczającą przyrodą, jakby osłaniają je ochronną powłoką dobra i wyciszenia, uodporniającą na atakującą je zewsząd hałaśliwość stechnicyzowanego i zurbanizowanego świata współczesnego. Wszystko to autor wypowiada językiem stricte poetyckim. Czternastowersowe, pisane czternastozgłoskowcem wiersze, o dokładnie zaznaczonej cezurze, kuszące barwnymi treściami, wkomponowanymi między niebanalne, głębokie rymy żeńskie (m.in. braci – poznacie, pamięci – dzięcioł, chwilkę – umilkłem) oraz szeroka gama środków wyrazu poetyckiego, takich jak: metafory, personifikacje, onomatopeje oraz wyszukane, oryginalne porównania (np. „dumna jak laurka”, „noc krótka niby sen w lektyce”) wraz z równomiernie rozłożonymi stopami akcentowymi, dodają metrum wierszyków rytmiczności i melodyjności, co jest bardzo pożądanym efektem, zwłaszcza w literaturze dziecięcej.
Zbiorek wierszy autorstwa Zygmunta M. Miszczaka jest swojego rodzaju novum i niemalże ewenementem na rynku literatury dziecięcej. Żaden z autorów dotychczas nie poświęcił swojej książki treściom całkowicie religijnym. Niektórzy katoliccy autorzy co najwyżej starali się dyskretnie wetknąć Boga między wiersze, ale żaden z nich chyba nie pisał o Nim tak otwarcie i aż tak obszernie. Nie byłoby więc w tym nic dziwnego, gdyby książeczka Czego słowik nie zaśpiewa, dodająca sztywnej, podręcznikowej prozie nieco poetyckiego wdzięku, została uznana i mogła zaistnieć jako suplement podręcznika do religii.

Zofia Nowacka Wilczek
Lublin, 9 kwietnia 2014 r.
Wstęp do tomiku „Czego słowik nie zaśpiewa”, Wydawnictwo NORBERTINUM, Lublin 2017

Zygmunt Marek Miszczak urodził się 3 marca 1965 r. w Lublinie. Ukończył Wydział Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1994 r.). Jest żonaty (żona Anna); pracuje w Lechaa Consulting sp. z o.o.w Lublinie. W związku ze swoją działalnością polityczną w opozycji demokratycznej, m.in. w Konfederacji Polski Niepodległej, był w okresie od 5 maja 1982 do 25 października 1982 r. internowany; kilkakrotnie był za swoją działalność skazywany orzeczeniami Kolegiów ds. Wykroczeń. Był radnym Rady Miejskiej I Kadencji (1990-1994 r.) w Lublinie. W 2015 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności, w listopadzie 2017 r. Medalem 700-Lecia Miasta Lublin. Pasję poetycką dzieli z pracą dziennikarską wykonywaną w formie wolontariatu w Lubelskim Forum Organizacji Osób Niepełnosprawnych – Sejmik Wojewódzki oraz z działalnością społeczną.

Agnieszka Wójtowicz
Urodzona w Zamościu. Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie, kierunek formy użytkowe, specjalność tkanina artystyczna.
1993-1995: studia na Wydziale Filozofii i Socjologii UMCS w Lublinie.
1999-2003: studia na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie – edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, dyplom w pracowni malarstwa prof. Jacka Wojciechowskiego, aneks w pracowni fotografii prof. Ireny Nawrot-Trzcińskiej.
2015-studia podyplomowe na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie – Grafika komputerowa
Członkini ZPAP.
Zajmuje się twórczo różnymi dziedzinami sztuki: malarstwem, rysunkiem, ilustracją książkową, fotografią. Jej prace (od 1990 r.) publikowane były cyklicznie w dzienniku ,,Dzień” (cykl rysunków prezentujących szlacheckie gniazda, dworki i zabytki Lublina i Lubelszczyzny), a także w: ,,Kurierze Lubelskim”, ,,Akcencie” oraz w ,,Express Faktach”.
W latach 1991-1992 współpracowała z Galerią Sztuki Sceny Plastycznej KUL. Od 1998 roku z pracownią plastyczną Teatru Hansa Christiana Andersena w Lublinie, od 2005 współpracuje z Galerią Sztuki Ośrodka Praktyk Teatralnych ,,Gardzienice”. Laureatka wielu nagród m.in. w 2015 roku otrzymała Stypendium Prezydenta Miasta Lublin, oraz Stypendium Marszałka Województwa Lubelskiego (2015 i 2016 r.). Otrzymała także Nagrodę Rektora UMCS w Lublinie (2006 r.). Brała udział w wielu wystawach zbiorowych i ok. 20 indywidualnych.

***

„Poeta słodkiej melancholii”, jak Zygmunta Marka Miszczaka określa Waldemar Michalski, publikował swoje wiersze m.in. w Internecie, w pozycjach zbiorowych oraz w prasie. Jego utwory znalazły się w antologiach Centrum Kultury w Lublinie z 2007 r. („Prawdy… zamknięte”) i z 2008 r. („Drzemiąc obok świata”); w Wydawnictwie pokonkursowym XXXVII edycji Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Jana Pocka („I brył swych grzmotem zapłacze ziemia…” Stowarzyszenie Twórców Ludowych 2008); Almanachu poezji religijnej „A duch wieje kędy chce…” (Lublin 2012), antologii „Po drugiej stronie miłości” – pokłosiu III Międzynarodowego Konkursu Jednego Wiersza o Puchar Wydawnictwa Św. Macieja Apostoła z 2013 r.
Niektóre spośród wierszy autora zamieszczane były w „Naszym Dzienniku” (wiersze pt. „Przydrożna kapliczka”, „Klęcząc przy sarkofagu”, „Modlitwa”, „Katyń”); „Dzienniku Wschodnim” („Zaginionemu bratu” – wiersz poświęcony ś. p. Prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu zamieszczony w kilka dni po katastrofie smoleńskiej); Czasopiśmie Artystycznym „Nestor” 2(20)2012 (wiersz pt. „Podanie”), 4(26)2013 (wiersz pt. „Wagary Jasia”) i 3(37)2016 (dziesięć wierszy z tomiku „Śladem Ojców”); dwumiesięczniku „Viridis” 2 (30) 2016; Kwartalniku Parafii PW. Świętej Rodziny w Lublinie „Ku Świętej Rodzinie” Czerwiec 2017 Rok III nr 6(7).
Tworzone ostatnio wiersze dla dzieci ukazywały się zaś m.in. w Internecie (www.wierszykidladzieci.pl, www.niepelnosprawni.lublin.pl i in.) i na antenie radiowej (audycje Radia „eR”, Radia Lublin).
Zwieńczeniem dorobku poetyckiego Miszczaka są tomiki autorskie pt. „Rozproszenie” (POLIHYMNIA 2011), „Kup mi, mamo, gwiazdkę z nieba” (Warszawska Firma Wydawnicza 2013), „Śladem ojców” (NORBERTINUM 2016 r.) i „Czego słowik nie zaśpiewa” (NORBERTINUM 2017). Jego sukcesem jest zaś m. in. uzyskanie II nagrody w dziedzinie poezji w XXXVII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka (2008 r.), III nagrody w konkursie poetyckim organizowanym w 2015 r. przez Lubelskie Stowarzyszenie Osób Chorych na Padaczkę i Ich Przyjaciół – Drgawka oraz Wyróżnień: w II Przeglądzie Poezji Recytowanej i Śpiewanej Osób Niepełnosprawnych „O Księżyc Twardowskiego” w Biszczy (2008) i w Jesiennych Debiutach Poetyckich w Lublinie w 2010 r. Opublikowane w Internecie wiersze dla dzieci, spośród których część zamieszczona została w tomiku „Kup mi, mamo, gwiazdkę z nieba” recytowane były w trakcie dziesiątek krajowych konkursów recytatorskich (np. w trakcie IV, V i VI Międzyprzedszkolnego Przeglądu Poezji Dziecięcej „Kto czyta ma piękne sny…”, czy w konkursach i na wieczorkach poświęconych w całości jego poezji – w Radoszkach w 2014 r., w Stąporkowie w 2015 r., w Kurzętniku, Solcu, Wólce Petryłowskiej i in.), a także w trakcie konkursów zagranicznych (w Wielkiej Brytanii, Holandii i na Ukrainie). Niektóre spośród wierszy Autora wykorzystane zostały jako teksty piosenek (m.in. „Siła wyższa” – autorem melodii i wykonawcą był Jan Kondrak, oraz „Wiersz o poetach” – zbiorowym twórcą melodii była młodzież z wieluńskich szkół, zaś wykonawcą „Piosenki o poetach” – Michał Rorat TRIO).
Zbiór wierszy patriotycznych pt. „Śladem ojców” (NORBERTINUM 2016 r.) to sporządzone w języku klasycznej poezji kalendarium historyczne obejmujące wybrane wydarzenia i postaci z historii Polski w okresie od epoki kosynierów do Jana Pawła II. W utworach tych autor kładzie nacisk na chrześcijański charakter naszego dziedzictwa kulturowego. Z nostalgicznym klimatem tych wierszy znakomicie współgrają wykonane przez członka ZPAP Agnieszkę Wójtowicz piękne ilustracje, przedstawiające cykl pejzaży jesiennych. Pisany pierwotnie z myślą o młodzieży tomik wierszy pt. „Śladem ojców” nadaje się na lekturę także dla osób dorosłych i ze starszego pokolenia. Autor wychodzi bowiem z założenia, iż w tradycji patriotycznej zawarte są podstawy narodowej jedności Polaków. Najnowszą, wydaną w grudniu 2017 r., książką poetycką Miszczaka jest przeznaczony dla dzieci tomik wierszy o tematyce religijnej „Czego słowik nie zaśpiewa” (NORBERTINUM). Autorką ilustracji – podobnie jak w wypadku dwu poprzednich książek Miszczaka jest Agnieszka Wójtowicz. Wiersze z tego zbiorku mówią o Bogu nie tylko z perspektywy kalendarza liturgicznego, ale też pod pretekstem ukazywania piękna przyrody i w związku z takimi realiami życia dziecka, jak szkoła czy wypoczynek.